Wie is Charles Ives?
Charles Ives
componist
Charles Ives is een Amerikaanse componist uit de vroege twintigste eeuw. Hij staat bekend om zijn unieke compositiestijl, te horen in werken als The unanswered question en Three places in New England.
Geboorte en jeugd
Charles Edward Ives werd op 20 oktober 1874 geboren te Danbury, een stadje in de Amerikaanse staat Connecticut. Als klein kind kreeg hij piano- en orgelles.
Ives’ grootste muzikale invloed was zijn vader. George Ives gaf tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog leiding aan een militaire band. Na de oorlog bleef hij in de lokale harmonie en de kerk muzikaal actief.
Ives senior was avontuurlijk ingesteld en experimenteerde met onder meer kwarttoon-stemmingen en bitonaliteit (zie: bitonaal), technieken waar Charles Ives later mee zou componeren.
Studie
In 1894 ging Ives muziek studeren aan de Yale-universiteit, onder de conservatieve componist Horatio Parker. Onder Parker’s toezicht componeerde hij onder andere zijn Eerste strijkkwartet en Eerste symfonie. In 1898 studeerde Ives af.
Verzekeringen
Niet lang na zijn afstuderen besloot Ives professioneel een iets andere richting op te gaan: hij ging levensverzekeringen verkopen. Met succes, want in 1930 kon hij al op 55-jarige leeftijd met pensioen.
Muzikaal werk
Ives’ keus om zijn geld buiten de muziek te verdienen had een groot voordeel: hij hoefde zijn composities niet te schikken naar de wil van het grote publiek of een opdrachtgever.
Ives componeerde voor zichzelf en maakte vaak zijn stukken niet af; het correct ‘samenvoegen’ van zijn verschillende schetsen houdt musicologen tot op de dag van vandaag bezig.
-
Charles Ives
1913, in werkkleding (detail)
Charles Ives
1913, in werkkleding (detail)
-
Charles Ives
Charles Ives
-
Charles Ives
1913, in werkkleding (detail)
Charles Ives
1913, in werkkleding (detail)
-
Charles Ives
Charles Ives
Deze vrijheid, gecombineerd met de ‘vrije’ kijk op muziek die Ives’ van zijn vader had meegekregen, leidde tot unieke en vooruitstrevende muziek. In de Song for harvest season (1893) zit bijvoorbeeld een vierstemmige fuga, waarvan elke stem in een andere toonsoort staat.
Ives voltooide zijn bekendste werken tussen ca. 1905 en 1915, waarin hij veel verschillende stijlen muziek schijnbaar moeiteloos combineert. In Three places in New England combineert hij populaire Amerikaanse hymnes en liedjes met dissonante harmonieën en complexe ritmes.
In The unanswered question maakt Ives drie groepen musici (strijkers, houtblazer en een solo trompet), plaatst ze op verschillende plekken in de concertzaal en laat ze een muzikaal vraag-antwoord-spel spelen; natuurlijk spelen de groepen elk in een andere toonsoort.
Dood en invloed
In 1918 werd Charles Ives getroffen door een hartaanval. Hierna componeerde hij nog zeer weinig. Op 19 mei 1954 stierf Ives aan de gevolgen van een hersenbloeding.
Vanaf zijn latere jaren kreeg Ives gestaag meer erkenning. In 1947 ontving hij de Pulitzer prize in music voor zijn Derde symfonie. Arnold Schönberg noemde hem ‘a great Man’. In de jaren 1960 werd de eerste volledige uitvoering van de Vierde symfonie jubelend ontvangen. In 1991 werd hij de officiële staatscomponist van Connecticut.
Deze vrijheid, gecombineerd met de ‘vrije’ kijk op muziek die Ives’ van zijn vader had meegekregen, leidde tot unieke en vooruitstrevende muziek. In de Song for harvest season (1893) zit bijvoorbeeld een vierstemmige fuga, waarvan elke stem in een andere toonsoort staat.
Ives voltooide zijn bekendste werken tussen ca. 1905 en 1915, waarin hij veel verschillende stijlen muziek schijnbaar moeiteloos combineert. In Three places in New England combineert hij populaire Amerikaanse hymnes en liedjes met dissonante harmonieën en complexe ritmes.
In The unanswered question maakt Ives drie groepen musici (strijkers, houtblazer en een solo trompet), plaatst ze op verschillende plekken in de concertzaal en laat ze een muzikaal vraag-antwoord-spel spelen; natuurlijk spelen de groepen elk in een andere toonsoort.
Dood en invloed
In 1918 werd Charles Ives getroffen door een hartaanval. Hierna componeerde hij nog zeer weinig. Op 19 mei 1954 stierf Ives aan de gevolgen van een hersenbloeding.
Vanaf zijn latere jaren kreeg Ives gestaag meer erkenning. In 1947 ontving hij de Pulitzer prize in music voor zijn Derde symfonie. Arnold Schönberg noemde hem ‘a great Man’. In de jaren 1960 werd de eerste volledige uitvoering van de Vierde symfonie jubelend ontvangen. In 1991 werd hij de officiële staatscomponist van Connecticut.
Bijgewerkt op maandag 23 september 2019