Wie is Christoph Willibald Gluck?
Christoph Willibald Gluck
componist
Christoph Willibald Gluck is een Duitse componist uit de vroege Klassieke periode. Hij is vooral bekend om zijn opera’s.
Jonge jaren
Christoph Willibald Gluck werd op 2 juli 1714 in Erasbach (Beieren) geboren. Zijn ouders kwamen uit Bohemen, tegenwoordig een deel van Tsjechië.
Gluck schreef zelf over zijn jeugd: ‘In mijn vaderland deed iedereen aan muziek. Ik werd hartstochtelijk verliefd op de muziek en maakte verbazend snelle vorderingen en leerde verschillende instrumenten bespelen.’
De jonge Gluck besloot uiteindelijk naar Wenen te reizen: ‘Op een mooie dag verliet ik met wat stuivers op zak heimelijk het ouderlijk huis en liep ik via allerlei omwegen naar Wenen. Kost en onderdak verdiende ik door mijn gezang.’
Reizen
In 1737 trad Gluk in dienst bij een Italiaanse edelman met wie hij naar Milaan ging, waar hij waarschijnlijk les heeft gekregen van Giovanni Battista Sammartini.
In Italië componeerde Gluck tussen 1741 en 1745 ongeveer twintig opera’s. In de daaropvolgende jaren bezoekt hij Parijs en Londen en trekt hij met een reizend operagezelschap door Duitsland.
Wenen
Na deze reizen vestigde Gluck zich permanent in Wenen waar hij tot hofdirigent werd benoemd. Hier ontmoette hij in 1761 de Italiaanse dichter Raniero de Calzabigi die het libretto voor Orfeo ed Euridice vervaardigde.
In Orfeo keert Gluck zich af van de heersende stijl van de opera seria waarin alles in het teken van de zang staat en streeft hij naar dramatische waarachtigheid en eenvoud. In dit streven valt hij onder meer terug op de theatertraditie van de Griekse oudheid.
Orfeo geldt als Glucks eerste hervormingsopera. Zijn tweede hervormingsopera was Alceste.
Gluckisten en Piccinisten
In 1770 sluit Gluck een contract om voor Parijs zes opera’s te componeren. De strijd die hier naar aanleiding van de opvoering van Iphigénie en Aulide ontbrandt tussen aanhangers van Gluck en die van de Italiaanse opera, vertegenwoordigd door Niccolò Piccini, is bekend geworden als de ‘oorlog van de Gluckisten en Piccinisten’.
Dood en invloed
Gluck stierf op 15 november 1787 in Wenen.
Glucks sobere muzikale stijl heeft weinig navolging gevonden, maar zijn ideeën over de opera zijn op onder anderen Richard Wagner en Hector Berlioz van groot belang geweest. Wagner bewerkte Iphigénie en Aulide en Berlioz Orfeo ed Euridice.
In Orfeo keert Gluck zich af van de heersende stijl van de opera seria waarin alles in het teken van de zang staat en streeft hij naar dramatische waarachtigheid en eenvoud. In dit streven valt hij onder meer terug op de theatertraditie van de Griekse oudheid.
Orfeo geldt als Glucks eerste hervormingsopera. Zijn tweede hervormingsopera was Alceste.
Gluckisten en Piccinisten
In 1770 sluit Gluck een contract om voor Parijs zes opera’s te componeren. De strijd die hier naar aanleiding van de opvoering van Iphigénie en Aulide ontbrandt tussen aanhangers van Gluck en die van de Italiaanse opera, vertegenwoordigd door Niccolò Piccini, is bekend geworden als de ‘oorlog van de Gluckisten en Piccinisten’.
Dood en invloed
Gluck stierf op 15 november 1787 in Wenen.
Glucks sobere muzikale stijl heeft weinig navolging gevonden, maar zijn ideeën over de opera zijn op onder anderen Richard Wagner en Hector Berlioz van groot belang geweest. Wagner bewerkte Iphigénie en Aulide en Berlioz Orfeo ed Euridice.
Bijgewerkt op maandag 23 september 2019