De reikwijdte van het Amsterdams Andalusisch Orkest
door Thomas de Jonker en Lonneke Tausch 01 nov. 2017 01 november 2017
Op maandag 20 november 2017 verzorgde het Amsterdams Andalusisch Orkest samen met de Marokkaanse Arabs Got Talent-finaliste Abir El Abed de kick-off van Turning East. Twee dagen later liet het ensemble tijdens een gratis lunchconcert meer horen van zijn bijzondere repertoire. Zakelijk leider Yassine Boussaid vertelt bevlogen over zijn betrokkenheid bij Turning East.
'In Turning East zit de urgentie om een duurzame relatie op te bouwen tussen artiesten uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten en artiesten hier in Nederland. Je nodigt ze uit om samen iets moois neer te zetten. Er zijn daar zo veel genres, zo veel disciplines, zo veel stijlen.
Er zijn zoveel parels te vinden in de Arabische wereld! Dat heeft vooral te maken met een nieuwe mindset bij muzikanten en makers in Nederland die op zoek gaan naar vakgenoten, naar soortgenoten in een andere wereld die ook een nieuwe generatie vertegenwoordigen. De toppers in wording die al een breed publiek weten te bereiken, zíj vormen de toekomst.
'Het is nooit hetzelfde als de keer ervoor, dat maakt het zo spannend'
Er is niet één soort ster. Je kunt elke keer refereren aan Umm Kalthum, maar zij is onderdeel van een heel brede geschiedenis als het gaat om Arabische muziek. Het Arabische repertoire reikt van Tanger tot Bagdad; het omvat gnawa – in feite Afrikaanse muziek – maar ook heel specialistische muziek uit Irak of uit de Golfregio. Dat heeft allemaal verschillende wortels maar kan hier op het podium samenkomen.’
Diamant uit tanger
‘Zangeres Abir El Abed komt uit de stad waar mijn ouders een deel van het jaar wonen en waar ik ook geregeld naartoe ga: Tanger, de punt van Afrika. Zij is – daar en inmiddels ook buiten Marokko – een superster, maar een beetje als een enfant terrible. Ze kiest haar eigen pad, met bluf en branie, en dat spreekt mij als Amsterdammer wel aan. Haar stem is zo bijzonder, iedereen moet haar horen! Ze kent de klassieke Arabische muziek, ze is heel goed in de Arabo-Andalus-muziek, in de Algerijnse stijl, de Tunesische genres. Ze is heel allround en haar ster is rijzende.
'In Turning East zit de urgentie om een duurzame relatie op te bouwen tussen artiesten uit Noord-Afrika en het Midden-Oosten en artiesten hier in Nederland. Je nodigt ze uit om samen iets moois neer te zetten. Er zijn daar zo veel genres, zo veel disciplines, zo veel stijlen.
Er zijn zoveel parels te vinden in de Arabische wereld! Dat heeft vooral te maken met een nieuwe mindset bij muzikanten en makers in Nederland die op zoek gaan naar vakgenoten, naar soortgenoten in een andere wereld die ook een nieuwe generatie vertegenwoordigen. De toppers in wording die al een breed publiek weten te bereiken, zíj vormen de toekomst.
'Het is nooit hetzelfde als de keer ervoor, dat maakt het zo spannend'
Er is niet één soort ster. Je kunt elke keer refereren aan Umm Kalthum, maar zij is onderdeel van een heel brede geschiedenis als het gaat om Arabische muziek. Het Arabische repertoire reikt van Tanger tot Bagdad; het omvat gnawa – in feite Afrikaanse muziek – maar ook heel specialistische muziek uit Irak of uit de Golfregio. Dat heeft allemaal verschillende wortels maar kan hier op het podium samenkomen.’
Diamant uit tanger
‘Zangeres Abir El Abed komt uit de stad waar mijn ouders een deel van het jaar wonen en waar ik ook geregeld naartoe ga: Tanger, de punt van Afrika. Zij is – daar en inmiddels ook buiten Marokko – een superster, maar een beetje als een enfant terrible. Ze kiest haar eigen pad, met bluf en branie, en dat spreekt mij als Amsterdammer wel aan. Haar stem is zo bijzonder, iedereen moet haar horen! Ze kent de klassieke Arabische muziek, ze is heel goed in de Arabo-Andalus-muziek, in de Algerijnse stijl, de Tunesische genres. Ze is heel allround en haar ster is rijzende.
In het tv-programma Arabs Got Talent bracht ze een ode aan het Marokkaanse lied. Marokko is op dit moment hot in de Arabische wereld omdat het een redelijk stabiel land is, maar men heeft niet zo veel kennis van de Marokkaanse muziek. Toen zij daar op het podium in Beiroet stond en de Marokkaanse zangstijl presenteerde viel men bijna om. Abir El Abed is een ruwe diamant, en het is geweldig die te mogen begeleiden.’
Poëzie
‘De kracht van Arabische muziekstijlen zit ’m in het feit dat de woorden zo belangrijk zijn, en in de ruimte om de tekst steeds in een nieuwe vorm aan het publiek te presenteren. Het is nooit hetzelfde als de keer ervoor, dat maakt het zo spannend. Een opname van Umm Kalthum van het ene concert verschilt fundamenteel van die van een paar weken later binnen dezelfde tour. De relatie tussen de stem en de begeleiding is altijd weer een zoektocht. De muziek begeleidt de woorden, staat niet op zichzelf. Het draait niet alleen maar om kwarttonen, het draait voornamelijk om de tekst en om de zeggingskracht van de dichtkunst. Die combinatie leidt tot magie.
Als je de woorden niet verstaat, is dat geen probleem. Negen van de tien mensen weten misschien niet precies waar het over gaat, zelfs in de Arabische wereld, omdat je daarvoor nogal goed moet luisteren. Maar de instrumentale begeleiding is al zó mooi, je hoeft de gezongen woorden – over liefde, over verdriet, over tolerantie, maar ook over heftige issues – niet te begrijpen. Het is met name de ragfijne manier van spelen van de muzikanten die eigenlijk een nieuwe taal vormt. De muziek vertaalt de woorden. Alleen al het luisteren naar de begeleiding is bijzonder, juist omdat de muzikanten de inhoud van de teksten zo mooi mogelijk moeten kleuren.’
In het tv-programma Arabs Got Talent bracht ze een ode aan het Marokkaanse lied. Marokko is op dit moment hot in de Arabische wereld omdat het een redelijk stabiel land is, maar men heeft niet zo veel kennis van de Marokkaanse muziek. Toen zij daar op het podium in Beiroet stond en de Marokkaanse zangstijl presenteerde viel men bijna om. Abir El Abed is een ruwe diamant, en het is geweldig die te mogen begeleiden.’
Poëzie
‘De kracht van Arabische muziekstijlen zit ’m in het feit dat de woorden zo belangrijk zijn, en in de ruimte om de tekst steeds in een nieuwe vorm aan het publiek te presenteren. Het is nooit hetzelfde als de keer ervoor, dat maakt het zo spannend. Een opname van Umm Kalthum van het ene concert verschilt fundamenteel van die van een paar weken later binnen dezelfde tour. De relatie tussen de stem en de begeleiding is altijd weer een zoektocht. De muziek begeleidt de woorden, staat niet op zichzelf. Het draait niet alleen maar om kwarttonen, het draait voornamelijk om de tekst en om de zeggingskracht van de dichtkunst. Die combinatie leidt tot magie.
Als je de woorden niet verstaat, is dat geen probleem. Negen van de tien mensen weten misschien niet precies waar het over gaat, zelfs in de Arabische wereld, omdat je daarvoor nogal goed moet luisteren. Maar de instrumentale begeleiding is al zó mooi, je hoeft de gezongen woorden – over liefde, over verdriet, over tolerantie, maar ook over heftige issues – niet te begrijpen. Het is met name de ragfijne manier van spelen van de muzikanten die eigenlijk een nieuwe taal vormt. De muziek vertaalt de woorden. Alleen al het luisteren naar de begeleiding is bijzonder, juist omdat de muzikanten de inhoud van de teksten zo mooi mogelijk moeten kleuren.’