Koordirigent Nigel Short: ‘Ondanks slopende tourneedagen, heb ik het mooiste beroep’

‘Mijn wekker gaat iedere ochtend om zes uur, want de kinderen moeten al vroeg naar school. Zeven jaar geleden zijn we vanuit Londen naar Cambridge verhuisd omdat mijn zoon daar werd toegelaten tot de koorschool van St John’s College. Kennelijk heeft het feit dat zijn vader zanger en koordirigent is hem niet afgeschrikt.

Elke ochtend wandel ik een uur met onze golden retriever, die bij thuiskomst meer op een harig, modderig monster lijkt. Het kost me vervolgens een half uur om haar droog en schoon te wrijven, waarna ze tevreden voor de haard neerploft. Ons huis stamt uit 1515, met dikke stenen muren, en het is hier vaak ijskoud. We stoken de haard, maar dat haalt de kilte niet altijd weg.

Veel van mijn tijd gaat op aan administratie voor mijn koor Tenebrae. We krijgen geen penny van de overheid, dus we zijn volledig afhankelijk van fondsen en donateurs. Het onderhouden van contacten en werven van sponsoren vergt veel tijd. Tenebrae bestaat bijna 25 jaar, en ik merk dat ik het steeds lastiger vind om vernieuwende programma’s te bedenken. Ik wil graag blijven vernieuwen, niet alleen in het repertoire, maar ook in de presentatievormen. Ik zet mijn zangers vaak in allerlei onconventionele opstellingen neer; ze zijn ontzettend flexibel, maar als iets niet werkt, krijg ik dat direct te horen.

We toeren veel met Tenebrae, wat de nodige logistieke uitdagingen met zich meebrengt. Omdat we meestal geen budget hebben om een dag voor het concert aan te komen, sta ik regelmatig om vier uur ’s ochtends op om mijn vlucht vanaf Heathrow te halen. Op ­locatie repeteren we meestal de hele middag, daarna geef ik soms nog een workshop of verzorg ik een concertinleiding. Dit alles voordat het daadwerkelijke concert begint! Tourneedagen zijn vaak slopend, maar je hoort mij niet klagen – ik heb nog altijd het mooiste beroep dat er is.

Ik produceer ook albums voor andere gezelschappen, waardoor er weinig tijd overblijft voor sporten of andere hobby’s. Om te voorkomen dat mijn vrouw mij straks niet meer herkent, proberen we af en toe samen iets leuks te doen. Helaas schiet het componeren er de laatste jaren bij in, maar dat komt wel weer als ik met pensioen ga.’