Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier
luistertips

Dit zijn de luistertips van Théotime Voisin

door de redactie
28 jan. 2025 28 januari 2025

 De musici van het Concertgebouworkest spelen de mooiste muziek. Maar wat zijn hun eigen favorieten? Plaatsvervangend solocontrabassist Théotime Voisin deelt zijn luistertips.

  • Théotime Voisin

    Foto: Eduardus Lee

    Théotime Voisin

    Foto: Eduardus Lee

  • Théotime Voisin

    Foto: Eduardus Lee

    Théotime Voisin

    Foto: Eduardus Lee

1

John Miles - Music
Music was my first love, and it will be my last...Die woorden zeggen alles. Voor mij is dit een van de mooiste hommages die een artiest ooit aan de muziek bracht. De tekst is bij mij altijd blijven resoneren, en raakt de kern van wat muziek voor mij betekent: een eeuwig liefde. 

2

Friedrich Gulda - Concerto for Myself
Dit werk belichaamt mijn ultieme droom als musicus: je eigen muziek schrijven én uitvoeren, met een unieke mix van genres en stijlen. Gulda neemt ons in dit concerto mee op een persoonlijke muzikale reis, vol onverwachte wendingen en originaliteit. Voor mij blijft dit een fascinerende mijlpaal in de muziek. 

3

Vilmos Montag - Sonate, door Božo Paradžik
Božo Paradžik is voor mij altijd een grote inspiratiebron geweest, als contrabassist en mijn laatste docent. De sonate van Vilmos Montag, gecomponeerd in 1967, is een van de meesterwerken binnen ons repertoire. Het laat horen hoe verrassend expressief de contrabas kan zijn en bewijst dat dit instrument veel meer in huis heeft dan vaak wordt gedacht. 

4

Ennio Morricone - My Name Is Nobody
Ik groeide op met de soundtracks van Ennio Morricone. Van zijn bekendste werken tot zijn meest experimentele composities, hij heeft me altijd weten te verbazen. Zijn enorme veelzijdigheid blijft me inspireren, en My Name Is Nobody is een persoonlijke favoriet. Het vrolijkt me op en geeft me energie voor de dag. Een citaat van Morricone dat me bijblijft: De melodie komt voort uit de sfeer die je creëert. 

5

L'Orchestre de Contrebasses - Week-end à Deauville
Als kind droomde ik ervan om te spelen in het Orchestre de Contrebasses, een ensemble dat zowel klassieke als jazzcontrabassisten samenbrengt. Met hun theatrale en originele uitvoeringen wisten zij een breed publiek kennis te laten maken met de contrabas. In Week-end à Deauville wordt een autorit naar de kust muzikaal verbeeld met alle denkbare geluiden die je op een contrabas kunt maken. Een prachtig voorbeeld van hoe dit instrument tot de verbeelding kan spreken.

1

John Miles - Music
Music was my first love, and it will be my last...Die woorden zeggen alles. Voor mij is dit een van de mooiste hommages die een artiest ooit aan de muziek bracht. De tekst is bij mij altijd blijven resoneren, en raakt de kern van wat muziek voor mij betekent: een eeuwig liefde. 

2

Friedrich Gulda - Concerto for Myself
Dit werk belichaamt mijn ultieme droom als musicus: je eigen muziek schrijven én uitvoeren, met een unieke mix van genres en stijlen. Gulda neemt ons in dit concerto mee op een persoonlijke muzikale reis, vol onverwachte wendingen en originaliteit. Voor mij blijft dit een fascinerende mijlpaal in de muziek. 

3

Vilmos Montag - Sonate, door Božo Paradžik
Božo Paradžik is voor mij altijd een grote inspiratiebron geweest, als contrabassist en mijn laatste docent. De sonate van Vilmos Montag, gecomponeerd in 1967, is een van de meesterwerken binnen ons repertoire. Het laat horen hoe verrassend expressief de contrabas kan zijn en bewijst dat dit instrument veel meer in huis heeft dan vaak wordt gedacht. 

4

Ennio Morricone - My Name Is Nobody
Ik groeide op met de soundtracks van Ennio Morricone. Van zijn bekendste werken tot zijn meest experimentele composities, hij heeft me altijd weten te verbazen. Zijn enorme veelzijdigheid blijft me inspireren, en My Name Is Nobody is een persoonlijke favoriet. Het vrolijkt me op en geeft me energie voor de dag. Een citaat van Morricone dat me bijblijft: De melodie komt voort uit de sfeer die je creëert. 

5

L'Orchestre de Contrebasses - Week-end à Deauville
Als kind droomde ik ervan om te spelen in het Orchestre de Contrebasses, een ensemble dat zowel klassieke als jazzcontrabassisten samenbrengt. Met hun theatrale en originele uitvoeringen wisten zij een breed publiek kennis te laten maken met de contrabas. In Week-end à Deauville wordt een autorit naar de kust muzikaal verbeeld met alle denkbare geluiden die je op een contrabas kunt maken. Een prachtig voorbeeld van hoe dit instrument tot de verbeelding kan spreken.

Dit artikel wordt u gratis aangeboden door Preludium. Meer lezen? Abonneer dan nu.