Dit zijn de luistertips van trombonist Raymond Munnecom
door de redactie 23 aug. 2022 23 augustus 2022
De musici van het Concertgebouworkest spelen de mooiste muziek. Maar wat zijn hun eigen favorieten? Bastrombonist Raymond Munnecom deelt zijn top vijf (en nog één extra). Lees en luister mee!
1
Maurice Ravel – Le jardin féerique uit ‘Ma Mère l'Oye’
‘Deze opname uit 1991 van het Concertgebouworkest onder leiding van Carlo Maria Giulini is prachtig. Luister naar de fantastische droomwereld die Ravel creëert, dat tijdloze kleurrijke in de klank (het timbre) en dan die expansie, die opbouw naar de finale.’
2
Claudio Monteverdi – Pur ti miro, uit ‘L'incoronazione di Poppea’
‘Het mooiste liefdeslied uit de geschiedenis. Met het orkest hebben we onder leiding van dirigent David Robertson onlangs de voorstelling Dood in Venetië gespeeld, samen met ITA in Carré. Daar kwam dit liefdesduet in voor.’
3
Léo Delibes – Duo des fleurs, uit ‘Lakmé’
‘Deze opname met sopraan Sabine Devieilhe en mezzosopraan Marianne Crebassa is fenomenaal. De versmelting van die twee vrouwenstemmen! Ze zitten qua uitdrukking echt in elkaars brein verstrengeld. Zo samen qua timing en kleur met het Orchestre de Paris en dirigent François-Xavier Roth.’
4
Claudio Monteverdi – L'Orfeo
‘De jonge Nikolaus Harnoncourt als dirigent, zo vitaal nog, zo dwingend en ook zo noodzakelijk. Wat een voorbeeld aan noodzaak, kennis en inspiratie voor elk klassieke musicus. Fenomenaal.’
5
John Williams – Theme from ‘Jurassic Park’
‘Luister naar de klank van de strijkers, die diepte, die vibraties, die gloed en ook die expansie in zijn filmmuziek. Zo beeldend. De musici klimmen er ook allemaal echt tegelijkertijd in. Het koper gaat er helemaal voor.’
6
Tom Waits and Crystal Gayle – Take me home
‘Mag ik nog één tip geven? Dit is een klassiek popnummer, maar door de tegenstelling van de twee stemmen (die diepe, krakende rokersstem van Tom Waits en die engelenstem van Crystal Gayle) wordt het plotseling heel indringend. Let op het gebruik van een bepaalde harmonie: de zogenaamde tussendominant. Dat geeft steeds even die harmonische spanning. De tussendominant, de stemmen, de simpele tekst die tegelijk heel beeldend is tillen het nummer qua spanning steeds op. Simpel maar zo sterk.’
1
Maurice Ravel – Le jardin féerique uit ‘Ma Mère l'Oye’
‘Deze opname uit 1991 van het Concertgebouworkest onder leiding van Carlo Maria Giulini is prachtig. Luister naar de fantastische droomwereld die Ravel creëert, dat tijdloze kleurrijke in de klank (het timbre) en dan die expansie, die opbouw naar de finale.’
2
Claudio Monteverdi – Pur ti miro, uit ‘L'incoronazione di Poppea’
‘Het mooiste liefdeslied uit de geschiedenis. Met het orkest hebben we onder leiding van dirigent David Robertson onlangs de voorstelling Dood in Venetië gespeeld, samen met ITA in Carré. Daar kwam dit liefdesduet in voor.’
3
Léo Delibes – Duo des fleurs, uit ‘Lakmé’
‘Deze opname met sopraan Sabine Devieilhe en mezzosopraan Marianne Crebassa is fenomenaal. De versmelting van die twee vrouwenstemmen! Ze zitten qua uitdrukking echt in elkaars brein verstrengeld. Zo samen qua timing en kleur met het Orchestre de Paris en dirigent François-Xavier Roth.’
4
Claudio Monteverdi – L'Orfeo
‘De jonge Nikolaus Harnoncourt als dirigent, zo vitaal nog, zo dwingend en ook zo noodzakelijk. Wat een voorbeeld aan noodzaak, kennis en inspiratie voor elk klassieke musicus. Fenomenaal.’
5
John Williams – Theme from ‘Jurassic Park’
‘Luister naar de klank van de strijkers, die diepte, die vibraties, die gloed en ook die expansie in zijn filmmuziek. Zo beeldend. De musici klimmen er ook allemaal echt tegelijkertijd in. Het koper gaat er helemaal voor.’
6
Tom Waits and Crystal Gayle – Take me home
‘Mag ik nog één tip geven? Dit is een klassiek popnummer, maar door de tegenstelling van de twee stemmen (die diepe, krakende rokersstem van Tom Waits en die engelenstem van Crystal Gayle) wordt het plotseling heel indringend. Let op het gebruik van een bepaalde harmonie: de zogenaamde tussendominant. Dat geeft steeds even die harmonische spanning. De tussendominant, de stemmen, de simpele tekst die tegelijk heel beeldend is tillen het nummer qua spanning steeds op. Simpel maar zo sterk.’