Een piano bezitten
door Vrouwkje Tuinman 18 feb. 2020 18 februari 2020
Schrijfster en dichteres Vrouwkje Tuinman reflecteert in Preludium maandelijks op haar muziekleven. Deze maand: een piano bezitten.
Als mensen mij vragen wat ik speel, antwoord ik dat ik een piano bezit. Daar is geen woord aan gelogen: er staat al meer dan twintig jaar een Yamaha in mijn woonkamer. Ik nam hem over van mijn beste vriend, die hem in zijn nieuwe, nu nog kleinere studentenkamer niet kwijt kon. Soms kwam hij bij mij spelen. En bijna elke dag oefende ik zelf.
Toen verhuisde ik. Een paar maanden later maakte mijn nieuwe onderbuurman me duidelijk dat hij mij kon horen. Ik hem trouwens ook. Ik kreeg vele aspecten mee van zijn thuisbedrijfje in telefonische computerhulp. Vooral ’s nachts, als de rest van de wereld stil was, verstond ik hem uitstekend als hij de andere kant van de lijn aanraadde op het icoon linksonder te klikken. ‘Nee, linksonder. NEE, DIE ANDERE. DIE ERBOVEN.’
Anders dan mijn onderbuurman liet ik me er vervolgens van weerhouden om nog geluid te produceren. Soms zag ik zijn auto wegscheuren en greep mijn kans. Aanvankelijk ging het nog zoals bij sommige sporten: als je een tijdje niks hebt gedaan en je begint weer, ben je briljant. Maar uiteindelijk nam mijn vingervlugheid hoorbaar af.
Inmiddels heb ik mijn piano drie keer met takelwagens laten verhuizen – voor dat bedrag kun je een aardig instrument kopen. Op zich zou ik best af en toe op mijn kruk kunnen gaan zitten, want heel soms zijn mijn beide buren weg. Als ze wel thuis zijn kan het trouwens ook, al moet ik dan proberen een beetje mee te spelen met André Hazes of de Snollebollekes, want anders klinkt het helemaal nergens naar.
Bovenop de Yamaha staat tegenwoordig een portret van mijn beste vriend. Toen hij overleed, erfde ik zijn bladmuziek. Scott Joplin bevindt zich op het lessenaartje, als belofte voor de toekomst. Tot die tijd bezit ik een piano.
Vrouwkje Tuinman publiceerde vijf dichtbundels en vier romans. Als journalist werkt ze voor onder meer Trouw. In september verscheen haar nieuwe bundel Lijfrente. Ook brengt ze samen met Ingmar Heytze Wie is u? uit, over Wim T. Schippers.
Als mensen mij vragen wat ik speel, antwoord ik dat ik een piano bezit. Daar is geen woord aan gelogen: er staat al meer dan twintig jaar een Yamaha in mijn woonkamer. Ik nam hem over van mijn beste vriend, die hem in zijn nieuwe, nu nog kleinere studentenkamer niet kwijt kon. Soms kwam hij bij mij spelen. En bijna elke dag oefende ik zelf.
Toen verhuisde ik. Een paar maanden later maakte mijn nieuwe onderbuurman me duidelijk dat hij mij kon horen. Ik hem trouwens ook. Ik kreeg vele aspecten mee van zijn thuisbedrijfje in telefonische computerhulp. Vooral ’s nachts, als de rest van de wereld stil was, verstond ik hem uitstekend als hij de andere kant van de lijn aanraadde op het icoon linksonder te klikken. ‘Nee, linksonder. NEE, DIE ANDERE. DIE ERBOVEN.’
Anders dan mijn onderbuurman liet ik me er vervolgens van weerhouden om nog geluid te produceren. Soms zag ik zijn auto wegscheuren en greep mijn kans. Aanvankelijk ging het nog zoals bij sommige sporten: als je een tijdje niks hebt gedaan en je begint weer, ben je briljant. Maar uiteindelijk nam mijn vingervlugheid hoorbaar af.
Inmiddels heb ik mijn piano drie keer met takelwagens laten verhuizen – voor dat bedrag kun je een aardig instrument kopen. Op zich zou ik best af en toe op mijn kruk kunnen gaan zitten, want heel soms zijn mijn beide buren weg. Als ze wel thuis zijn kan het trouwens ook, al moet ik dan proberen een beetje mee te spelen met André Hazes of de Snollebollekes, want anders klinkt het helemaal nergens naar.
Bovenop de Yamaha staat tegenwoordig een portret van mijn beste vriend. Toen hij overleed, erfde ik zijn bladmuziek. Scott Joplin bevindt zich op het lessenaartje, als belofte voor de toekomst. Tot die tijd bezit ik een piano.
Vrouwkje Tuinman publiceerde vijf dichtbundels en vier romans. Als journalist werkt ze voor onder meer Trouw. In september verscheen haar nieuwe bundel Lijfrente. Ook brengt ze samen met Ingmar Heytze Wie is u? uit, over Wim T. Schippers.