Wat is elektronische muziek?
elektronische muziek
Elektronische muziek is muziek die geheel of gedeeltelijk bestaat uit elektronisch opgewekte geluiden.
Wat is elektronische muziek?
Tegenwoordig is elektronische muziek een verzamelnaam voor alle muziek die is gemaakt met elektronische muziekinstrumenten of apparaten. De eerste elektronische muziekinstrumenten, zoals de theremin en de ondes-martenot, ontstonden in de eerste helft van de twintigste eeuw. Ook de uitvinding van diverse elektronische apparaten bood nieuwe klankmogelijkheden. In het midden van de twintigste eeuw werd er voor het eerst geëxperimenteerd met gemanipuleerde opgenomen geluiden – de ‘musique concrète’ van onder anderen pionier Pierre Schaeffer – en met elektronisch gegenereerde geluiden – waarvoor de term ‘Elektronische muziek’ in engere zin wordt gebruikt.
(Zuiver) elektronische muziek
Voor de compositie van elektronische muziek werd gebruikgemaakt van oscillatoren, bandrecorders en de eerste computers. De combinatie hiervan, de eerste synthesizers, stelde componisten in staat volledige controle uit te oefenen over alle facetten van een compositie. Voorbeelden van vroege werken uit de elektronische-muziekstudio in Keulen zijn Herbert Eimerts Glockenspiel en Gesang der Jünglinge van Karlheinz Stockhausen. Andere belangrijke vroege componisten van elektronische muziek waren Gottfried Michael Koenig en de Italianen Bruno Maderna en Luciano Berio.
Elektronische dansmuziek
Ook en vooral in populaire muziekstijlen kwamen elektronische klanken vanaf de jaren 1970 steeds meer naar de voorgrond. Tegenwoordig verwijst de term ‘elektronische muziek’ zelfs meestal naar elektronische dansmuziek (EDM of ‘dance’) met vele tientallen stijlen, waaronder house, techno, EBM, trance en dubstep, die geheel of grotendeels elektronisch worden geproduceerd.
Wat is elektronische muziek?
Tegenwoordig is elektronische muziek een verzamelnaam voor alle muziek die is gemaakt met elektronische muziekinstrumenten of apparaten. De eerste elektronische muziekinstrumenten, zoals de theremin en de ondes-martenot, ontstonden in de eerste helft van de twintigste eeuw. Ook de uitvinding van diverse elektronische apparaten bood nieuwe klankmogelijkheden. In het midden van de twintigste eeuw werd er voor het eerst geëxperimenteerd met gemanipuleerde opgenomen geluiden – de ‘musique concrète’ van onder anderen pionier Pierre Schaeffer – en met elektronisch gegenereerde geluiden – waarvoor de term ‘Elektronische muziek’ in engere zin wordt gebruikt.
(Zuiver) elektronische muziek
Voor de compositie van elektronische muziek werd gebruikgemaakt van oscillatoren, bandrecorders en de eerste computers. De combinatie hiervan, de eerste synthesizers, stelde componisten in staat volledige controle uit te oefenen over alle facetten van een compositie. Voorbeelden van vroege werken uit de elektronische-muziekstudio in Keulen zijn Herbert Eimerts Glockenspiel en Gesang der Jünglinge van Karlheinz Stockhausen. Andere belangrijke vroege componisten van elektronische muziek waren Gottfried Michael Koenig en de Italianen Bruno Maderna en Luciano Berio.
Elektronische dansmuziek
Ook en vooral in populaire muziekstijlen kwamen elektronische klanken vanaf de jaren 1970 steeds meer naar de voorgrond. Tegenwoordig verwijst de term ‘elektronische muziek’ zelfs meestal naar elektronische dansmuziek (EDM of ‘dance’) met vele tientallen stijlen, waaronder house, techno, EBM, trance en dubstep, die geheel of grotendeels elektronisch worden geproduceerd.