Gitarist Thibaut Garcia: ‘Ik zie het leven als een spel’

‘Ik plan mijn dag nauwkeurig, soms moet ik zeven uur repertoire instuderen in een korte tijd. Ik begin altijd met een uurtje opwarmen van zowel mijn brein als mijn vingers. Daarna lees ik standaard een uur lang nieuwe muziek van blad, of het nu Barok is of modern, zolang ik mijn hersenen en handen maar uitdaag.

Rond lunchtijd ga ik graag naar buiten, het liefst om een balletje te trappen met vrienden of een kaartspel te spelen. Ik ben verslaafd aan spelletjes, van bordspellen tot gamen of sporten, zolang er maar interactie is met anderen. Ik kan tegen mijn verlies, maar zeg liever: ‘Ik ben een goede winnaar.’ Ik woon nu dertien jaar in Parijs en heb met studievrienden een voetbalteam samengesteld waarmee we om de week een wedstrijd spelen. Ik heb uitdaging nodig en zie het leven dan ook als een spel, dat houdt het spannend.

Door bij mijn gevoel te komen, voel ik mij veel vrijer op het podium.

Op tournee studeer ik vaak ‘droog’, zonder gitaar en zonder te bewegen visualiseer ik het muziekstuk in mijn hoofd. Dit werkt ongelofelijk goed; ik stel mij voor hoe ik mijn armen optil tijdens een concert en voel soms zelfs de tinteling van mijn vingertoppen, terwijl ik geen snaar aanraak. Door bij mijn gevoel te komen, voel ik mij veel vrijer op het podium. Tijdens de voorbereiding van een kamermuziekconcert of solorecital dompel ik mij compleet onder in de wereld van de componist(en) die ik uitvoer.

Tijdens mijn recital in Het Concertgebouw staat de muziek van Agustín Barrios Mangoré centraal. Deze beroemde Paraguayaanse componist/gitarist schreef en arrangeerde enorm veel repertoire voor gitaar, te horen op mijn onlangs verschenen album El Bohemio. Ik heb alles over hem gelezen wat voor handen was en talloze opnamen beluisterd, bijna op het obsessieve af. Tijdens zo’n proces ga ik terug in de tijd en stel mij voor dat ik een duet speel met Barrios zelf. Geweldig toch hoe je je brein kunt sturen?’