Mozart is een gerbera, Puccini is een roos

2024 is het jaar van de slak, dat zullen de meeste tuinders met me eens zijn. Maar mijn tuinscheurkalender kwam onlangs met een verlate tip. Plant schoenlappersplanten, en wel de varianten ‘Bach’ en ‘Beethoven’. Die lust echt niemand, dus die overleven.
Aan bloemenwalsen en liederen over heideroosjes zijn we gewend. Andersom hebben veel kwekers zich laten inspireren door muziek. Die schoenlappersplant, officieel Bergenia ‘Beethoven’, blijft de hele winter groen en bloeit, net als Bergenia ‘Bach’, in het voorjaar. Die laatste echter gooit er, als hij zich goed voelt, in de zomer nog een toegift aan bloesem tegenaan. Typisch Bach.

De Puccini-roos prefereert zure grond en heeft een sterke muskusachtige geur

Johann Strauss heeft een tulp: wit, met een gele basis en rode vlakken aan de zijkant. Uitbundig, een beetje zoals die jurken van het orkest van André Rieu. Maar toch ook met een bescheiden kant; de tulp groeit namelijk ook prima in een pot en neemt niet de hele tuin over.
De Puccini-roos prefereert zure grond en heeft een sterke muskusachtige geur. Overigens hebben bijna alle componisten wel een roos. Chopin een witte, enorme spektakelstukken van wel twaalf centimeter. Ze zijn helaas zeer fragiel, en vallen onder je vingers uiteen als je ze aanraakt.Al een jaar of tweehonderd doet Spathi­phyllum ‘Vivaldi’, een lepelplant, het goed op vensterbanken. Met zijn witte bloemen straalt hij iets statigs uit, en ook iets saais. Gelukkig heeft de componist ook nog een lelie, tulp, roos en iris. Recent bracht iemand Begonia ‘Vivaldi’ op de markt. Die bevat een regenboog aan kleuren op elk blad. In alle vier de seizoenen.
Mozart zag een roze gerbera naar zich genoemd, die het op vaas tot wel twee weken uithoudt. De bloem heeft een inktzwart hart.

Wat zegt dit alles? Heel weinig, behalve als je wilt psychologiseren van de koude grond. En dat wil ik! Net als zo’n schoenlappersplant.