In memoriam Frederic Rzewski (1938-2021)

In de jaren zestig zette de Amerikaan (geboren in Westfield, Massachusetts) zich als uitvoerend musicus in voor de avant-gardemuziek van o.a. Pierre Boulez, Karlheinz Stockhausen en John Cage, en was hij in Rome een van de oprichters van het ensemble Musica Elettronica Viva, dat compositie, improvisatie en live-elektronica combineerde.

Zijn werk als componist had altijd een sterke sociale en politieke component. Na experimenteel-minimalistische werken als Les Moutons de Panurge (1969) en Coming Together (1972) ging hij over op een meer neoklassieke stijl; zijn bekendste werk is waarschijnlijk The People United Will Never Be Defeated! (1975), een reeks van 36 pianovariaties over een Chileens socialistisch lie­d.

In 1977 werd hij docent aan het Koninklijk Conservatorium in Luik. In 2013 schreef hij het verplichte werk Dream voor de Koningin Elisabethwedstrijd in Brussel, en in 2015 ging in Weimar zijn Auschwitz-oratorium Der Triumph des Todes in première.

In Het Concertgebouw heeft Rzewski’s werk regelmatig geklonken. Tijdens een Scherpdenkers-concert met Winnie Sorgdrager op 24 november 2010, getiteld ‘De politiek van muziek’, speelde Het Collectief Coming Together en Winnsboro Cotton Mill Blues (1979). Op 21 maart 2015 speelde Calefax Rietkwintet Reeds, een opdrachtwerk uit 2010. En op 20 december 2016 stond Coming Together op het programma bij ensemble Lunatree.