Wat is kreeftengang?
kreeftengang
Een kreeftengang is een omkering van een melodie, waarbij de melodie achterstevoren gespeeld wordt.
Wat is kreeftengang?
Kreeftengang is een transformatie die je kunt toepassen op een melodie . Je kunt het gebruik van kreeftengang eenvoudig herkennen: het klinkt alsof de melodie wordt ‘teruggespoeld’, hij klinkt van achter naar voor.
Een kreeftengang wordt ook wel 'retrograde' genoemd.
Als je de melodie niet horizontaal maar verticaal spiegelt (zodat een hoge verandert in een lage noot) heet dat een 'omkering' of 'inversie'.
Wanneer gebruik je kreeftengang?
Kreeftengang wordt vaak gebruikt in (wat complexere) meerstemmige muziek zoals een fuga. Een bepaalde melodie (het thema of subject) komt dan steeds weer terug in verschillende gedaantes: op een andere toonhoogte, sneller of langzamer of achterstevoren: in kreeftengang. Door een thema op allerlei manieren te transformeren kun je er veel meer melodieën uit halen.
Kreeftengang is een van de oudste manieren om te variëren op een melodie, het idee gaat terug tot de dertiende eeuw.
Bach schreef een speciaal canon dat zowel van het begin naar het einde als andersom gespeeld kan worden. Begint een musicus aan het begin en een ander aan het einde, dan komen ze elkaar halverwege tegen. Bach schreef deze canon zo, dat het thema in de oorspronkelijke vorm harmoniseert met haar kreeftengang.
In de twintigste eeuw ontwikkelde Arnold Schönberg de dodecafonie. Hij bedacht steeds één reeks die alle twaalf tonen van het octaaf bevatte, en gebruikte dat als basis van een compositie. Deze volgorde moest intact blijven, maar mocht wel worden omgekeerd. Om zijn twaalftoonsreeksen te transformeren gebruikte Schönberg dus ook kreeftengang.
Waarom heet deze omkering kreeftengang?
Kreeften kunnen elke kant op lopen, iets wat ze vrij uniek maakt onder zeedieren. Dit is waarschijnlijk waar de term kreeftengang vandaan komt. Wanneer kreeften snel moeten bewegen, bijvoorbeeld als ze op de vlucht slaan, krullen ze hun staart onder hun lijfje en drijven ze zich zo achteruit voort.
Wat is kreeftengang?
Kreeftengang is een transformatie die je kunt toepassen op een melodie . Je kunt het gebruik van kreeftengang eenvoudig herkennen: het klinkt alsof de melodie wordt ‘teruggespoeld’, hij klinkt van achter naar voor.
Een kreeftengang wordt ook wel 'retrograde' genoemd.
Als je de melodie niet horizontaal maar verticaal spiegelt (zodat een hoge verandert in een lage noot) heet dat een 'omkering' of 'inversie'.
Wanneer gebruik je kreeftengang?
Kreeftengang wordt vaak gebruikt in (wat complexere) meerstemmige muziek zoals een fuga. Een bepaalde melodie (het thema of subject) komt dan steeds weer terug in verschillende gedaantes: op een andere toonhoogte, sneller of langzamer of achterstevoren: in kreeftengang. Door een thema op allerlei manieren te transformeren kun je er veel meer melodieën uit halen.
Kreeftengang is een van de oudste manieren om te variëren op een melodie, het idee gaat terug tot de dertiende eeuw.
Bach schreef een speciaal canon dat zowel van het begin naar het einde als andersom gespeeld kan worden. Begint een musicus aan het begin en een ander aan het einde, dan komen ze elkaar halverwege tegen. Bach schreef deze canon zo, dat het thema in de oorspronkelijke vorm harmoniseert met haar kreeftengang.
In de twintigste eeuw ontwikkelde Arnold Schönberg de dodecafonie. Hij bedacht steeds één reeks die alle twaalf tonen van het octaaf bevatte, en gebruikte dat als basis van een compositie. Deze volgorde moest intact blijven, maar mocht wel worden omgekeerd. Om zijn twaalftoonsreeksen te transformeren gebruikte Schönberg dus ook kreeftengang.
Waarom heet deze omkering kreeftengang?
Kreeften kunnen elke kant op lopen, iets wat ze vrij uniek maakt onder zeedieren. Dit is waarschijnlijk waar de term kreeftengang vandaan komt. Wanneer kreeften snel moeten bewegen, bijvoorbeeld als ze op de vlucht slaan, krullen ze hun staart onder hun lijfje en drijven ze zich zo achteruit voort.
