Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier

Wie is Máté Szücs?

Máté Szücs

altviool

De Hongaar Máté Szücs was van 2011 tot 2018 aanvoerder van de altviolen van de Berliner Philharmoniker. Hij was zeventien toen hij de overstap maakte van viool naar altviool en studeerde aan de conservatoria in Brussel en Antwerpen en aan de Koningin Elisabethkapel in Waterloo.

Hij maakte deel uit van verschillende ensembles en speelde kamermuziek met Janine Jansen, Frank Peter Zimmermann, Christian Tetzlaff, Vadim Repin, Ilya Gringolts, Vladimir Mendelssohn, Camille Thomas en Julien Quentin.

Máté Szücs

Als solist werd Máté Szücs uitgenodigd door het Antwerp Symphony Orchestra, de Bamberger Symphoniker, de Sächsische Staatskapelle Dresden en Die Deutsche Kammerphilharmonie Bremen (waarvan hij tevens altaanvoerder was).

Ook als leraar is de altviolist geliefd: sinds 2006 is hij geregeld op de Thy Masterclass in Denemarken, en hij doceerde op het Britten-Pears Festival in Aldeburgh, aan de Musikhochschule Saarbrücken, de Karajan Academy van de Berliner Philharmoniker, de Hochschule für Musik ‘Hanns Eisler’ in Berlijn en de Muziekacademie van Boedapest. Masterclasses gaf hij tot in New York, Los Angeles, Michigan, Sjanghai, Taipei, Seoul en Tokio. Een vaste post bekleedt Máté Szücs aan het conservatorium van Genève.

Als solist werd Máté Szücs uitgenodigd door het Antwerp Symphony Orchestra, de Bamberger Symphoniker, de Sächsische Staatskapelle Dresden en Die Deutsche Kammerphilharmonie Bremen (waarvan hij tevens altaanvoerder was).

Ook als leraar is de altviolist geliefd: sinds 2006 is hij geregeld op de Thy Masterclass in Denemarken, en hij doceerde op het Britten-Pears Festival in Aldeburgh, aan de Musikhochschule Saarbrücken, de Karajan Academy van de Berliner Philharmoniker, de Hochschule für Musik ‘Hanns Eisler’ in Berlijn en de Muziekacademie van Boedapest. Masterclasses gaf hij tot in New York, Los Angeles, Michigan, Sjanghai, Taipei, Seoul en Tokio. Een vaste post bekleedt Máté Szücs aan het conservatorium van Genève.

Bijgewerkt op vrijdag 11 oktober 2024