Meer of minder
door Anna de Vey Mestdagh 01 mrt. 2017 01 maart 2017
Soms lijkt een orkest net een familiebedrijf; iedereen zet zijn beste beentje voort. Maar musici zijn tegenwoordig niet van alle markten thuis.
Als je tegenwoordig een wasmachine gaat kopen bij een grote elektronicawinkel word je geholpen door iemand die verstand van verkopen heeft, niet per se van wasmachines. Als vervolgens de machine niet naar wens wordt bezorgd of niet goed functioneert, is dat alles behalve zijn zorg. Zo’n bedrijf bestaat uit vele segmenten die weinig met elkaar te maken lijken te hebben.
Ons orkest heeft gelukkig meer weg van een familiebedrijf, waarbij iedereen zich verantwoordelijk voelt voor het eindresultaat. Toch is er veel veranderd in de loop der tijden. Waar vroeger sommige orkestleden twee instrumenten bespeelden op het podium – slagwerk en piano, altviool en viola d’amore, viool en banjo – en waar ooit, weliswaar als grap, een groep uit het orkest niet onverdienstelijk op alternatieve instrumenten een concert gaf, is dit nu niet meer voorstelbaar.
Als je tegenwoordig een wasmachine gaat kopen bij een grote elektronicawinkel word je geholpen door iemand die verstand van verkopen heeft, niet per se van wasmachines. Als vervolgens de machine niet naar wens wordt bezorgd of niet goed functioneert, is dat alles behalve zijn zorg. Zo’n bedrijf bestaat uit vele segmenten die weinig met elkaar te maken lijken te hebben.
Ons orkest heeft gelukkig meer weg van een familiebedrijf, waarbij iedereen zich verantwoordelijk voelt voor het eindresultaat. Toch is er veel veranderd in de loop der tijden. Waar vroeger sommige orkestleden twee instrumenten bespeelden op het podium – slagwerk en piano, altviool en viola d’amore, viool en banjo – en waar ooit, weliswaar als grap, een groep uit het orkest niet onverdienstelijk op alternatieve instrumenten een concert gaf, is dit nu niet meer voorstelbaar.
-
Anna de Vey Mestdagh
foto: Milagro Elstak
Anna de Vey Mestdagh
foto: Milagro Elstak
-
Anna de Vey Mestdagh
foto: Milagro Elstak
Anna de Vey Mestdagh
foto: Milagro Elstak
We zijn bijna allemaal gespecialiseerd in één instrument en in één functie. Dirigenten, solisten, componisten en orkestmusici lijken ieder in hun eigen specialisatie op te gaan. Dat kan niet anders, want zonder die focus gaat het technische niveau omlaag en daar kunnen we geen genoegen meer mee nemen. Er is geen weg terug. Of toch wel?
Het is bekend dat lang geleden de dirigenten Willem Mengelberg en Eduard van Beinum vaak als pianist met orkestleden optraden in kamermuziekconcerten. De laatste tijd zien we dit soort kruisbestuivingen weer steeds vaker: violiste Lisa Batiashvili, dit jaar Artist in Residence bij het Concertgebouworkest, speelde onlangs een kamermuziekconcert met orkestleden in de Kleine Zaal en gaat deze maand tijdens de RCO Club Night Georgische volksmuziek spelen met een jazzpianist.
Dirigenten Iván Fischer en Thomas Adès speelden hun eigen doorwrochte composities met leden van het orkest in het Muziekgebouw aan ’t IJ en in de Kleine Zaal van Het Concertgebouw. Onlangs stond bij het orkest Leonard Bernsteins Serenade op het programma met als solist Augustin Hadelich, een topviolist die ook nog eens geweldig schijnt te kunnen componeren.
Ik juich het van harte toe, die verbreding. Want met minder nemen we geen genoegen, maar met meer wel!
We zijn bijna allemaal gespecialiseerd in één instrument en in één functie. Dirigenten, solisten, componisten en orkestmusici lijken ieder in hun eigen specialisatie op te gaan. Dat kan niet anders, want zonder die focus gaat het technische niveau omlaag en daar kunnen we geen genoegen meer mee nemen. Er is geen weg terug. Of toch wel?
Het is bekend dat lang geleden de dirigenten Willem Mengelberg en Eduard van Beinum vaak als pianist met orkestleden optraden in kamermuziekconcerten. De laatste tijd zien we dit soort kruisbestuivingen weer steeds vaker: violiste Lisa Batiashvili, dit jaar Artist in Residence bij het Concertgebouworkest, speelde onlangs een kamermuziekconcert met orkestleden in de Kleine Zaal en gaat deze maand tijdens de RCO Club Night Georgische volksmuziek spelen met een jazzpianist.
Dirigenten Iván Fischer en Thomas Adès speelden hun eigen doorwrochte composities met leden van het orkest in het Muziekgebouw aan ’t IJ en in de Kleine Zaal van Het Concertgebouw. Onlangs stond bij het orkest Leonard Bernsteins Serenade op het programma met als solist Augustin Hadelich, een topviolist die ook nog eens geweldig schijnt te kunnen componeren.
Ik juich het van harte toe, die verbreding. Want met minder nemen we geen genoegen, maar met meer wel!