Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier
interview

Leonkoro Quartet: ‘We hoeven het echt niet altijd direct met elkaar eens te zijn’

door Anna de Vey Mestdagh
28 jan. 2025 28 januari 2025

Het Leonkoro Quartet kreeg de Concertgebouw Young Talent Award 2024, maar staat ook deze maand al in de serie Wereldberoemde Strijkkwartetten. Eerste violist Jonathan Schwarz en altvioliste Mayu Konoe vertellen over hun ervaringen.

  • Leonkoro Quartet

    Foto: Eduardus Lee

    Leonkoro Quartet

    Foto: Eduardus Lee

  • Leonkoro Quartet

    Foto: Eduardus Lee

    Leonkoro Quartet

    Foto: Eduardus Lee

De vier leden van het Leonkoro Quartet, de broers Jonathan Schwarz (primarius) en Lukas Schwarz (cellist), tweede violiste Amelie Wallner en altvioliste Mayu Konoe, hebben elkaar leren kennen in Berlijn, waar drie van hen studeerden aan de Universität der Künste. In 2019, vlak voor het uitbreken van de coronapandemie, richtten ze het Leonkoro Quartet op. Die coronasituatie was een geluk bij een ongeluk, want ze hadden opeens alle tijd om te repeteren terwijl de lessen en masterclasses online doorgang konden vinden. Mayu: ‘De meeste muziekstudenten richten zich tijdens hun studie op hun solocarrière, wij besloten ons aan het kwartetrepertoire te wijden. Na een gezamenlijke kamermuziekopleiding bij Heime Müller aan de Musikhochschule Lübeck studeren we nu verder aan de Escuela ­Superior de Música Reina Sofía in Madrid bij Günter Pichler, primarius van het Alban Ber­g Quartet.’ Jonathan: ‘Het was Pichler die een paar jaar geleden zei: je moet eerst prijzen winnen om een kans te maken als strijkkwartet. Dat begrepen we in eerste instantie niet zo goed, maar nu weten we wat hij bedoelde. Met het winnen van prijzen gaan er niet alleen deuren voor je open, maar het meedoen aan competities leert je ook om beter om te gaan met het optreden onder spanning.’

Een bijzonder succesvol jaar

In 2022 is er geen houden meer aan. In dat jaar winnen ze achtereenvolgens de Jürgen Ponto Foundation Music Prize, de eerste prijs (plus negen speciale prijzen) tijdens de Wigmore Hall Competition en de eerste prijs bij de Bordeaux String Quartet Competition. BBC Radio 3 nodigt ze uit voor het New Generation Artists Programme 2022-2024 en in november 2022 ontvangen ze de MERITO Trust String Quartet Award. Jonathan: ‘Een jaar lang bezoeken de juryleden van MERITO, onder wie Veronika Hagen en Mathieu Herzog, concerten van jonge strijkkwartetten, zonder dat die daarvan op de hoogte zijn. De prijs, een bedrag te besteden aan een cd-­opname en een nieuw opdrachtwerk, kwam voor ons dus als een volledige verrassing.’ Mayu: ‘Onze debuut-cd met het Strijkkwartet in F groot van Ravel en het Derde strijkkwartet van Schumann hebben we in september 2023 opgenomen. Wie de compositie­opdracht krijgt kunnen we nog niet verklappen.’ 

Concertgebouw Young Talent Award

Wie ze hoort en ziet spelen – drie van de kwartetleden spelen staand – wordt getroffen door hun organische beweeglijkheid en uiterst verfijnde klankgevoel. Ook in Amsterdam is het opgevallen en in september 2024, tijdens een galadiner in de Grote Zaal, kreeg het kwartet de Concertgebouw Young Talent Award uitgereikt. Simon Reinink, algemeen directeur van Het 

‘Iets verder in het repetitieproces maken we opnames om ons samenspel te analyseren’

Concertgebouw: ‘Bij het verbluffende debuut van het Leonkoro Quartet [in september 2023] toonden zij verfijning, begrip van repertoire en bovenal een ongekend niveau. Dat, samen met de individuele kwaliteiten en de wil om buiten de gebaande paden te treden, maakt dat dit de verdiende winnaars van de Concertgebouw Young Talent Award zijn.’ Mayu: ‘Het is natuurlijk geweldig om nu vaker in de prachtige Kleine Zaal op te kunnen treden. In februari zullen we naast Ravel en Haydn ook de Lyr­ische su­ite van Alban Berg spelen.’

Het repetitieproces

Mayu: ‘We luisteren eerst naar opnames van kwartetten die we hoog in het vaandel hebben staan. Vervolgens spelen we een stuk van voor naar achteren door en gaan op zoek naar het juiste karakter en de tempi.’ Jonathan: ‘In het begin van het ­repetitieproces spelen we allemaal uit de volledige partituur. We gebruiken daarbij iPads, anders zou je om de tien maten moeten stoppen om de bladzijde om te slaan. Maar op het podium gebruiken we nog steeds de papieren partijen. Omdat dat er mooier uitziet, maar ook omdat het heel afleidend kan zijn als er technisch iets misgaat met de apparatuur.’ Mayu: ‘Iets verder in het repetitieproces maken we opnames om ons samenspel te analyseren en te beslissen wat het beste werkt.’ Jonathan: ‘We hoeven het echt niet altijd direct met elkaar eens te zijn. Bovendien hoeft het ook niet altijd spatgelijk te zijn, soms krijgt een melodie juist meer karakter en loopt een begeleiding soepeler wanneer beide niet helemaal precies op elkaar passen.’ 

Toekomstmuziek

Na hun vliegende start doet het jonge kwartet er alles aan om in vorm te blijven. Jonathan: ‘Wij houden zo mogelijk twee weken per maand vrij om les te nemen, te repeteren en uit te rusten. Daarnaast nemen we ruim de tijd om individueel te studeren zodat iedere speler zich prettig voelt bij zijn eigen spel.’ Mayu: ‘We proberen zo autonoom mogelijk te blijven, als kwartet maar ook als individu. De tickets voor onze Europese reizen boeken we bijvoorbeeld zelf; de een reist liever met de trein, de ander met het vliegtuig en een derde komt weer op een andere manier. Via e-mail zijn we direct benaderbaar en soms krijgen we heel leuke reacties, bijvoorbeeld van fans die hun huis aanbieden als repetitieruimte.’ Jonathan: ‘We spelen tussen de zeventig en honderd concerten per jaar. Op dit moment is dat goed vol te houden en kunnen we ervan leven, maar natuurlijk moeten we wel realistisch blijven. Waarschijnlijk zullen we er uiteindelijk toch een stabielere inkomstenbron bij moeten vinden, bijvoorbeeld een aanstelling als leraar aan een van de conservatoria. Maar dat is toekomstmuziek, vooralsnog zijn we heel blij met hoe het nu gaat.’

De vier leden van het Leonkoro Quartet, de broers Jonathan Schwarz (primarius) en Lukas Schwarz (cellist), tweede violiste Amelie Wallner en altvioliste Mayu Konoe, hebben elkaar leren kennen in Berlijn, waar drie van hen studeerden aan de Universität der Künste. In 2019, vlak voor het uitbreken van de coronapandemie, richtten ze het Leonkoro Quartet op. Die coronasituatie was een geluk bij een ongeluk, want ze hadden opeens alle tijd om te repeteren terwijl de lessen en masterclasses online doorgang konden vinden. Mayu: ‘De meeste muziekstudenten richten zich tijdens hun studie op hun solocarrière, wij besloten ons aan het kwartetrepertoire te wijden. Na een gezamenlijke kamermuziekopleiding bij Heime Müller aan de Musikhochschule Lübeck studeren we nu verder aan de Escuela ­Superior de Música Reina Sofía in Madrid bij Günter Pichler, primarius van het Alban Ber­g Quartet.’ Jonathan: ‘Het was Pichler die een paar jaar geleden zei: je moet eerst prijzen winnen om een kans te maken als strijkkwartet. Dat begrepen we in eerste instantie niet zo goed, maar nu weten we wat hij bedoelde. Met het winnen van prijzen gaan er niet alleen deuren voor je open, maar het meedoen aan competities leert je ook om beter om te gaan met het optreden onder spanning.’

Een bijzonder succesvol jaar

In 2022 is er geen houden meer aan. In dat jaar winnen ze achtereenvolgens de Jürgen Ponto Foundation Music Prize, de eerste prijs (plus negen speciale prijzen) tijdens de Wigmore Hall Competition en de eerste prijs bij de Bordeaux String Quartet Competition. BBC Radio 3 nodigt ze uit voor het New Generation Artists Programme 2022-2024 en in november 2022 ontvangen ze de MERITO Trust String Quartet Award. Jonathan: ‘Een jaar lang bezoeken de juryleden van MERITO, onder wie Veronika Hagen en Mathieu Herzog, concerten van jonge strijkkwartetten, zonder dat die daarvan op de hoogte zijn. De prijs, een bedrag te besteden aan een cd-­opname en een nieuw opdrachtwerk, kwam voor ons dus als een volledige verrassing.’ Mayu: ‘Onze debuut-cd met het Strijkkwartet in F groot van Ravel en het Derde strijkkwartet van Schumann hebben we in september 2023 opgenomen. Wie de compositie­opdracht krijgt kunnen we nog niet verklappen.’ 

Concertgebouw Young Talent Award

Wie ze hoort en ziet spelen – drie van de kwartetleden spelen staand – wordt getroffen door hun organische beweeglijkheid en uiterst verfijnde klankgevoel. Ook in Amsterdam is het opgevallen en in september 2024, tijdens een galadiner in de Grote Zaal, kreeg het kwartet de Concertgebouw Young Talent Award uitgereikt. Simon Reinink, algemeen directeur van Het 

‘Iets verder in het repetitieproces maken we opnames om ons samenspel te analyseren’

Concertgebouw: ‘Bij het verbluffende debuut van het Leonkoro Quartet [in september 2023] toonden zij verfijning, begrip van repertoire en bovenal een ongekend niveau. Dat, samen met de individuele kwaliteiten en de wil om buiten de gebaande paden te treden, maakt dat dit de verdiende winnaars van de Concertgebouw Young Talent Award zijn.’ Mayu: ‘Het is natuurlijk geweldig om nu vaker in de prachtige Kleine Zaal op te kunnen treden. In februari zullen we naast Ravel en Haydn ook de Lyr­ische su­ite van Alban Berg spelen.’

Het repetitieproces

Mayu: ‘We luisteren eerst naar opnames van kwartetten die we hoog in het vaandel hebben staan. Vervolgens spelen we een stuk van voor naar achteren door en gaan op zoek naar het juiste karakter en de tempi.’ Jonathan: ‘In het begin van het ­repetitieproces spelen we allemaal uit de volledige partituur. We gebruiken daarbij iPads, anders zou je om de tien maten moeten stoppen om de bladzijde om te slaan. Maar op het podium gebruiken we nog steeds de papieren partijen. Omdat dat er mooier uitziet, maar ook omdat het heel afleidend kan zijn als er technisch iets misgaat met de apparatuur.’ Mayu: ‘Iets verder in het repetitieproces maken we opnames om ons samenspel te analyseren en te beslissen wat het beste werkt.’ Jonathan: ‘We hoeven het echt niet altijd direct met elkaar eens te zijn. Bovendien hoeft het ook niet altijd spatgelijk te zijn, soms krijgt een melodie juist meer karakter en loopt een begeleiding soepeler wanneer beide niet helemaal precies op elkaar passen.’ 

Toekomstmuziek

Na hun vliegende start doet het jonge kwartet er alles aan om in vorm te blijven. Jonathan: ‘Wij houden zo mogelijk twee weken per maand vrij om les te nemen, te repeteren en uit te rusten. Daarnaast nemen we ruim de tijd om individueel te studeren zodat iedere speler zich prettig voelt bij zijn eigen spel.’ Mayu: ‘We proberen zo autonoom mogelijk te blijven, als kwartet maar ook als individu. De tickets voor onze Europese reizen boeken we bijvoorbeeld zelf; de een reist liever met de trein, de ander met het vliegtuig en een derde komt weer op een andere manier. Via e-mail zijn we direct benaderbaar en soms krijgen we heel leuke reacties, bijvoorbeeld van fans die hun huis aanbieden als repetitieruimte.’ Jonathan: ‘We spelen tussen de zeventig en honderd concerten per jaar. Op dit moment is dat goed vol te houden en kunnen we ervan leven, maar natuurlijk moeten we wel realistisch blijven. Waarschijnlijk zullen we er uiteindelijk toch een stabielere inkomstenbron bij moeten vinden, bijvoorbeeld een aanstelling als leraar aan een van de conservatoria. Maar dat is toekomstmuziek, vooralsnog zijn we heel blij met hoe het nu gaat.’

Dit artikel wordt u gratis aangeboden door Preludium. Meer lezen? Abonneer dan nu.