Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier
achter de schermen

Op tournee naar IJsland

door Martijn Voorvelt
09 dec. 2021 09 december 2021

Afgelopen november was het Concert­gebouworkest voor het eerst in IJsland. Een hartverwarmende tournee naar een koud land.

Het Concertgebouworkest reist graag. Natuurlijk heeft het de mooiste zaal ter wereld als thuisbasis, maar uitstapjes naar andere zalen helpen het orkest flexibel en geïnspireerd te blijven én muziekliefhebbers over de hele wereld te bereiken. In maart 1895 ging het orkest voor het eerst de grens over, dat was voor een concert in Brussel. Drie jaar later ging de eerste overzeese tournee naar Noorwegen. Naast Europese landen kwamen vanaf de jaren vijftig ook de Verenigde Staten, Zuid-Amerika en het Verre Oosten binnen bereik. De wereldtournee in 2013 bracht het orkest voor het eerst naar Zuid-Afrika en Australië, en ook de tournee langs alle lidstaten van de EU tussen 2016 en 2018 zorgde voor optredens in landen waar het orkest nooit eerder was, zoals Bulgarije, Cyprus, Estland en Malta.

In november kon een nieuw land aan de lijst worden toegevoegd – het 51ste om precies te zijn: IJsland. In de spectaculaire, in 2011 geopende Harpa in Reykjavík speelde het orkest op 10 november de Zesde symfonie van Sjostakovitsj en de Zesde symfonie van Tsjaikovski onder leiding van Klaus Mäkelä. Een bijzondere gebeurtenis die bijzondere plaatjes opleverde. Orkestinspecteur Peter Tollenaar had als vanouds zijn camera mee, en deze keer reisde ook socialmediaspecialist Pétrie de Vries mee om voor beeldmateriaal te zorgen. Ziehier een kleine greep.

Op 13 november volgde een optreden in nog zo’n modern architectonisch wonder: de Elbphilharmonie in Hamburg, die pas vijf jaar geleden zijn deuren opende.

Foto’s: Pétrie de Vries (PdV) en Peter Tollenaar (PT)

714 ledlampen

Concert-, theater- en conferentiegebouw Harpa – harp, symbool van hoop en voorjaar – werd ontworpen door het Deense architectenbureau Henning Larsen in samenwerking met de IJslands-­Deense kunstenaar Ólafur Elíasson. Elk raam in de façade heeft zijn eigen ledverlichting, waarmee regelmatig lichtshows worden gegeven. Foto: PdV.

Hangertjes

Aan alle kanten is het uitzicht vanuit de foyer prachtig. En ja, de jassen moet je ook nog ergens kwijt. Foto: PT.

Reiskisten

De ruimte achter het podium is minstens zo oog­strelend als de zaal zelf. Foto: PdV.

In de zaal

Het Concertgebouworkest repeteert in de grote zaal, Eldborg genaamd, naar een beroemde vuurkrater op IJsland. Het gebouw herbergt nog drie andere zalen, vergaderruimtes en een restaurant. Foto: PT.

Aan het werk

Repetitie met dirigent Klaus Mäkelä. Wat denkt u: Sjostakovitsj of Tsjaikovski? Foto: PT.

Deksels!

Paukenist Nick Woud brengt zijn instrumentarium in orde. Linksachter orkestbode Ton van der Meer. Foto: PT.

Adembenemend

Naast repetities en concerten was er ook nog even tijd om van het landschap te genieten. Foto’s: PdV en PT.

Het Concertgebouworkest reist graag. Natuurlijk heeft het de mooiste zaal ter wereld als thuisbasis, maar uitstapjes naar andere zalen helpen het orkest flexibel en geïnspireerd te blijven én muziekliefhebbers over de hele wereld te bereiken. In maart 1895 ging het orkest voor het eerst de grens over, dat was voor een concert in Brussel. Drie jaar later ging de eerste overzeese tournee naar Noorwegen. Naast Europese landen kwamen vanaf de jaren vijftig ook de Verenigde Staten, Zuid-Amerika en het Verre Oosten binnen bereik. De wereldtournee in 2013 bracht het orkest voor het eerst naar Zuid-Afrika en Australië, en ook de tournee langs alle lidstaten van de EU tussen 2016 en 2018 zorgde voor optredens in landen waar het orkest nooit eerder was, zoals Bulgarije, Cyprus, Estland en Malta.

In november kon een nieuw land aan de lijst worden toegevoegd – het 51ste om precies te zijn: IJsland. In de spectaculaire, in 2011 geopende Harpa in Reykjavík speelde het orkest op 10 november de Zesde symfonie van Sjostakovitsj en de Zesde symfonie van Tsjaikovski onder leiding van Klaus Mäkelä. Een bijzondere gebeurtenis die bijzondere plaatjes opleverde. Orkestinspecteur Peter Tollenaar had als vanouds zijn camera mee, en deze keer reisde ook socialmediaspecialist Pétrie de Vries mee om voor beeldmateriaal te zorgen. Ziehier een kleine greep.

Op 13 november volgde een optreden in nog zo’n modern architectonisch wonder: de Elbphilharmonie in Hamburg, die pas vijf jaar geleden zijn deuren opende.

Foto’s: Pétrie de Vries (PdV) en Peter Tollenaar (PT)

714 ledlampen

Concert-, theater- en conferentiegebouw Harpa – harp, symbool van hoop en voorjaar – werd ontworpen door het Deense architectenbureau Henning Larsen in samenwerking met de IJslands-­Deense kunstenaar Ólafur Elíasson. Elk raam in de façade heeft zijn eigen ledverlichting, waarmee regelmatig lichtshows worden gegeven. Foto: PdV.

Hangertjes

Aan alle kanten is het uitzicht vanuit de foyer prachtig. En ja, de jassen moet je ook nog ergens kwijt. Foto: PT.

Reiskisten

De ruimte achter het podium is minstens zo oog­strelend als de zaal zelf. Foto: PdV.

In de zaal

Het Concertgebouworkest repeteert in de grote zaal, Eldborg genaamd, naar een beroemde vuurkrater op IJsland. Het gebouw herbergt nog drie andere zalen, vergaderruimtes en een restaurant. Foto: PT.

Aan het werk

Repetitie met dirigent Klaus Mäkelä. Wat denkt u: Sjostakovitsj of Tsjaikovski? Foto: PT.

Deksels!

Paukenist Nick Woud brengt zijn instrumentarium in orde. Linksachter orkestbode Ton van der Meer. Foto: PT.

Adembenemend

Naast repetities en concerten was er ook nog even tijd om van het landschap te genieten. Foto’s: PdV en PT.

Dit artikel wordt u gratis aangeboden door Preludium. Meer lezen? Abonneer dan nu.