Preludium test: streamingdiensten voor klassieke muziek
door Paul Janssen 13 aug. 2019 13 augustus 2019
De cd heeft het moeilijk en streaming heeft de toekomst. Helaas loopt een zoektocht naar Beethoven of Bach in Spotify niet altijd goed af, en dus kloppen Primephonic en Idagio op de deur: streamingdiensten speciaal voor de klassiekemuziekliefhebbers. Hoe werkt dat?
Je moet tegenwoordig onder een steen leven om nooit gehoord te hebben van begrippen als Spotify, Apple Music of Deezer. Het zijn algemene streamingdiensten gericht op de al even algemene muziekliefhebber. Ze zijn vooral gericht zijn op het online verspreiden van popmuziek, met de algoritmes en specifieke zoekfuncties die daarbij horen. Wil je weten wat de oude rocker Neil Young zoal op plaat heeft gezet? Zijn naam intoetsen is voldoende. Alles wat beschikbaar is, rolt eruit.
Maar wie zoekt naar cd’s waarop de Engelse tenor Mark Padmore een belangrijke rol speelt, of wil duiken in het complete cd-oeuvre van Bernard Haitink en het Concertgebouworkest vindt bij dergelijke diensten moeilijker het gewenste resultaat.
Begrijpelijk. De gebruikers van klassieke muziek zijn op één hand te tellen. Diensten als Spotify, Apple Music en Deezer bedienen op dit moment ruim een kwart van de internationale muziekliefhebbers. Gemiddeld is het aandeel klassieke muziek daarin nog geen vijf procent.
Zoeken naar componisten en solisten
Omdat steeds meer luisteraars en maatschappijen overgaan op streaming, waaronder ook klassiekemuziekliefhebbers, is het een interessante groeimarkt. Vandaar dat ook speciaal voor klassieke muziek ontworpen streamingdiensten zich inmiddels gemeld hebben. Met het Duitse Idagio en de Nederlands-Amerikaanse app Primephonic zijn er inmiddels twee diensten die zich exclusief op de markt voor klassieke muziek richten. Qua kosten verschillen ze niet van bijvoorbeeld Spotify. Beide apps bieden een abonnement aan voor een bedrag van iets minder dan 10 euro per maand. Voor 15 euro kun je bij Primephonic bovendien een nog betere geluidskwaliteit verwachten.
Je moet tegenwoordig onder een steen leven om nooit gehoord te hebben van begrippen als Spotify, Apple Music of Deezer. Het zijn algemene streamingdiensten gericht op de al even algemene muziekliefhebber. Ze zijn vooral gericht zijn op het online verspreiden van popmuziek, met de algoritmes en specifieke zoekfuncties die daarbij horen. Wil je weten wat de oude rocker Neil Young zoal op plaat heeft gezet? Zijn naam intoetsen is voldoende. Alles wat beschikbaar is, rolt eruit.
Maar wie zoekt naar cd’s waarop de Engelse tenor Mark Padmore een belangrijke rol speelt, of wil duiken in het complete cd-oeuvre van Bernard Haitink en het Concertgebouworkest vindt bij dergelijke diensten moeilijker het gewenste resultaat.
Begrijpelijk. De gebruikers van klassieke muziek zijn op één hand te tellen. Diensten als Spotify, Apple Music en Deezer bedienen op dit moment ruim een kwart van de internationale muziekliefhebbers. Gemiddeld is het aandeel klassieke muziek daarin nog geen vijf procent.
Zoeken naar componisten en solisten
Omdat steeds meer luisteraars en maatschappijen overgaan op streaming, waaronder ook klassiekemuziekliefhebbers, is het een interessante groeimarkt. Vandaar dat ook speciaal voor klassieke muziek ontworpen streamingdiensten zich inmiddels gemeld hebben. Met het Duitse Idagio en de Nederlands-Amerikaanse app Primephonic zijn er inmiddels twee diensten die zich exclusief op de markt voor klassieke muziek richten. Qua kosten verschillen ze niet van bijvoorbeeld Spotify. Beide apps bieden een abonnement aan voor een bedrag van iets minder dan 10 euro per maand. Voor 15 euro kun je bij Primephonic bovendien een nog betere geluidskwaliteit verwachten.
Idagio bestaat al wat langer en is de grootste van de twee. Primephonic komt voort uit de online streamingdienst van Pentatone. Beide apps bieden naar eigen zeggen een nagenoeg volledig aanbod van alle grote labels en ook de kleinere cd-maatschappijen worden niet vergeten. Zo zegt Primephonic zaken te doen met meer dan 2.100 cd-maatschappijen. En beide apps zeggen vooral gericht te zijn op de voorkeuren en zoekbehoeften van liefhebbers van klassieke muziek.
Dat betekent dat de geluidskwaliteit per definitie een stuk beter is dan die van de gemiddelde streamingsdienst en dat met name veel handiger gezocht kan worden dan in de bekende streamingsapps. Zo kan gezocht worden op componist, titel, opusnummer, toonsoort, bijnaam (zoals ‘Eroica’), orkest, dirigent, solist, enzovoort. Zelfs als verwarring bestaat over de spelling van een componistennaam, wat bij veel Oost-Europese componisten eerder regel dan uitzondering is, geven beide apps in veel gevallen adequaat antwoord.
Waar is het cd-boekje?
Inmiddels staan zowel Idagio als Primephonic al enige tijd op mijn laptop en openbaren ze hun overeenkomsten en verschillen. Zo levert zoeken op ‘Haitink Royal Concertgebouw Orchestra’ weinig in het oog springende verschillen op. Primephonic geeft een lijst van meer dan honderd cd’s, compleet met afbeeldingen van de hoes of de cover van het cd-boekje. En ook Idagio doet op die manier een duit in het zakje. Een pre voor klassiekemuziekfans die in de jaren tachtig en negentig hun favoriete langspeelplaten vervingen door cd’s: ze kunnen de online versie van hun favoriete cd makkelijk terugvinden.
Idagio is iets minder overzichtelijk, maar dat kan slechts een kwestie van smaak en gewoonte zijn. Wat in beide gevallen mist, is het doorgaans zeer gewaardeerde ‘cd-boekje’ met toelichtende tekst, die voor veel liefhebbers toch een deel van de luistervreugde bepaalt, al biedt Primephonic wel beknopte biografieën van componisten. Een meer specifieke test deed de op RCO Live verschenen opname van Bruckners Achtste symfonie met Haitink voor het Concertgebouworkest bij Idagio en Primephonic zo naar boven komen.
Beide streamingdiensten zijn nog niet volledig en leveren niet altijd het juiste resultaat bij zeer specifieke zoektochten. Zo was een ooit geliefde cd met Tsjechische kerstliedjes, verschenen op het label Supraphon, in geheel onvindbaar.
Beide diensten reiken vele suggesties, speellijsten, verrassingen en meer aan waar een mens in eerste instantie niet naar zoekt. Idagio is met bijvoorbeeld speellijsten georganiseerd naar stemming en activiteit iets verder dan Primephonic, maar bestaat ook al iets langer.
Persoonlijke keus blijft belangrijk
Op den duur zal het verschil tussen beide klassieke streamingsdiensten ongetwijfeld nivelleren en gaat het bij het maken van een keuze vooral om bedieningsgemak en uiterlijk. En dat blijft persoonlijk, want qua aanbod, overzicht en vooral qua geluidskwaliteit winnen zowel Idagio als Primephonic het op klassiek gebied van diensten als Spotify en Deezer. Toch zal Spotify bij ondergetekende niet zomaar van de laptop verdwijnen.
Dat heeft alles te maken met gewenning, opgebouwde speellijsten en toch ook de toegang tot zowel de klassieke, als de jazz- en de popmuziek. Want soms moet wijlen John Lord gewoon klinken als toetsenist van de hardrockband Deep Purple en niet als componist van Boom of the Tingling Strings, een bedenkelijke compositie voor toetsen en symfonieorkest die bij Primephonic in de speellijst Experimental classical boven kwam drijven.
Idagio bestaat al wat langer en is de grootste van de twee. Primephonic komt voort uit de online streamingdienst van Pentatone. Beide apps bieden naar eigen zeggen een nagenoeg volledig aanbod van alle grote labels en ook de kleinere cd-maatschappijen worden niet vergeten. Zo zegt Primephonic zaken te doen met meer dan 2.100 cd-maatschappijen. En beide apps zeggen vooral gericht te zijn op de voorkeuren en zoekbehoeften van liefhebbers van klassieke muziek.
Dat betekent dat de geluidskwaliteit per definitie een stuk beter is dan die van de gemiddelde streamingsdienst en dat met name veel handiger gezocht kan worden dan in de bekende streamingsapps. Zo kan gezocht worden op componist, titel, opusnummer, toonsoort, bijnaam (zoals ‘Eroica’), orkest, dirigent, solist, enzovoort. Zelfs als verwarring bestaat over de spelling van een componistennaam, wat bij veel Oost-Europese componisten eerder regel dan uitzondering is, geven beide apps in veel gevallen adequaat antwoord.
Waar is het cd-boekje?
Inmiddels staan zowel Idagio als Primephonic al enige tijd op mijn laptop en openbaren ze hun overeenkomsten en verschillen. Zo levert zoeken op ‘Haitink Royal Concertgebouw Orchestra’ weinig in het oog springende verschillen op. Primephonic geeft een lijst van meer dan honderd cd’s, compleet met afbeeldingen van de hoes of de cover van het cd-boekje. En ook Idagio doet op die manier een duit in het zakje. Een pre voor klassiekemuziekfans die in de jaren tachtig en negentig hun favoriete langspeelplaten vervingen door cd’s: ze kunnen de online versie van hun favoriete cd makkelijk terugvinden.
Idagio is iets minder overzichtelijk, maar dat kan slechts een kwestie van smaak en gewoonte zijn. Wat in beide gevallen mist, is het doorgaans zeer gewaardeerde ‘cd-boekje’ met toelichtende tekst, die voor veel liefhebbers toch een deel van de luistervreugde bepaalt, al biedt Primephonic wel beknopte biografieën van componisten. Een meer specifieke test deed de op RCO Live verschenen opname van Bruckners Achtste symfonie met Haitink voor het Concertgebouworkest bij Idagio en Primephonic zo naar boven komen.
Beide streamingdiensten zijn nog niet volledig en leveren niet altijd het juiste resultaat bij zeer specifieke zoektochten. Zo was een ooit geliefde cd met Tsjechische kerstliedjes, verschenen op het label Supraphon, in geheel onvindbaar.
Beide diensten reiken vele suggesties, speellijsten, verrassingen en meer aan waar een mens in eerste instantie niet naar zoekt. Idagio is met bijvoorbeeld speellijsten georganiseerd naar stemming en activiteit iets verder dan Primephonic, maar bestaat ook al iets langer.
Persoonlijke keus blijft belangrijk
Op den duur zal het verschil tussen beide klassieke streamingsdiensten ongetwijfeld nivelleren en gaat het bij het maken van een keuze vooral om bedieningsgemak en uiterlijk. En dat blijft persoonlijk, want qua aanbod, overzicht en vooral qua geluidskwaliteit winnen zowel Idagio als Primephonic het op klassiek gebied van diensten als Spotify en Deezer. Toch zal Spotify bij ondergetekende niet zomaar van de laptop verdwijnen.
Dat heeft alles te maken met gewenning, opgebouwde speellijsten en toch ook de toegang tot zowel de klassieke, als de jazz- en de popmuziek. Want soms moet wijlen John Lord gewoon klinken als toetsenist van de hardrockband Deep Purple en niet als componist van Boom of the Tingling Strings, een bedenkelijke compositie voor toetsen en symfonieorkest die bij Primephonic in de speellijst Experimental classical boven kwam drijven.