Eerste hulp bij hedendaagse muziek
Stemming, microtonaliteit
In de westerse wereld zijn we sinds de achttiende eeuw gewend geraakt aan een bepaalde stemming (met twaalf tonen binnen het octaaf die allemaal even ver van elkaar af staan), maar je kunt tonen ook heel anders stemmen. Dan klinkt het al gauw ‘vals’ – je moet er enorm aan wennen.
Maar zelfs binnen de standaard stemming maken hedendaagse componisten vaak gebruik van ‘extra tonen’ zoals kwarttonen, die qua toonhoogte tussen de bekende tonen in zitten (die kunnen dus niet op een standaard piano worden gespeeld, maar wel op strijk- en blaasinstrumenten). Met dit soort ‘microtonaliteit’ kun je als componist de hoeveelheid harmonische mogelijkheden enorm uitbreiden, of allerlei vervreemdende of instabiele effecten bereiken.
Voorbeelden:
Ivan Wyschnegradsky:
Sander Germanus: Organic Movements voor 31-toons-orgel
Harry Partch – Castor & Pollux
In de westerse wereld zijn we sinds de achttiende eeuw gewend geraakt aan een bepaalde stemming (met twaalf tonen binnen het octaaf die allemaal even ver van elkaar af staan), maar je kunt tonen ook heel anders stemmen. Dan klinkt het al gauw ‘vals’ – je moet er enorm aan wennen.
Maar zelfs binnen de standaard stemming maken hedendaagse componisten vaak gebruik van ‘extra tonen’ zoals kwarttonen, die qua toonhoogte tussen de bekende tonen in zitten (die kunnen dus niet op een standaard piano worden gespeeld, maar wel op strijk- en blaasinstrumenten). Met dit soort ‘microtonaliteit’ kun je als componist de hoeveelheid harmonische mogelijkheden enorm uitbreiden, of allerlei vervreemdende of instabiele effecten bereiken.
Voorbeelden:
Ivan Wyschnegradsky:
Sander Germanus: Organic Movements voor 31-toons-orgel
Harry Partch – Castor & Pollux