Wat is een theremin?
theremin
De theremin is een elektronisch muziekinstrument met twee antennes die de afstand tot de handen van de bespeler meten. Het produceert een spookachtig geluid.
De theremin is eigenlijk een vroege voorloper van de moderne synthesizer en was in de jaren 1950 dan ook het startpunt voor pionier-synthesizerbouwer Robert Moog. De theremin klinkt spookachtig en het bespelen ervan ziet er ook uit als tovenarij: de musicus beweegt zijn handen door de lucht rondom de antennes van het instrument. Omdat het houvast van een toetsenbord ontbreekt, is het gehoor van 'thereminist' heel belangrijk.
Hoe werkt een theremin?
In 1928 legde de Russische uitvinder Léon Theremin het patent vast voor een elektronisch muziekinstrument dat wordt bespeeld zonder fysiek contact tussen musicus en instrument. Twee metalen antennes zijn gevoelig voor de afstand tot de handen van de ‘thereminist’.
De ene hand bepaalt de toonhoogte en de andere het volume. Het elektrische signaal wordt versterkt en uit de luidsprekers klinkt dat als een volkomen glissando instrument met een, zeker in 1928, onaards geluid.
Welke muziek is er voor theremin geschreven?
Het spookachtige geluid van de theremin vond zijn weg naar een groter publiek vooral via filmmuziek (Dmitri Sjostakovitsj, Miklós Rósza, Bernard Herrmann) en thema’s van tv-series als Midsomer Murders. Van tijd tot tijd duikt het instrument op in de populaire muziek en het speelt ook een rol in een aantal serieuze avant-garde muziekstukken – recent nog gebruikte de Turkse pianist/componist Fazil Say de theremin in een van zijn werken.
De beroemdste theremin-klanken lijken te zitten in Good Vibrations, de wereldhit uit 1966 van The Beach Boys, maar dat geluid wordt voortgebracht door een theremin-variant die eenvoudiger bespeelbaar is: de electro-theremin, in 1958 bedacht door trombonist en amateur-uitvinder Paul Tanner. Tijdens de opnamen van Good Vibrations was het Tanner zelf die zijn uitvinding bespeelde.
De theremin is eigenlijk een vroege voorloper van de moderne synthesizer en was in de jaren 1950 dan ook het startpunt voor pionier-synthesizerbouwer Robert Moog. De theremin klinkt spookachtig en het bespelen ervan ziet er ook uit als tovenarij: de musicus beweegt zijn handen door de lucht rondom de antennes van het instrument. Omdat het houvast van een toetsenbord ontbreekt, is het gehoor van 'thereminist' heel belangrijk.
Hoe werkt een theremin?
In 1928 legde de Russische uitvinder Léon Theremin het patent vast voor een elektronisch muziekinstrument dat wordt bespeeld zonder fysiek contact tussen musicus en instrument. Twee metalen antennes zijn gevoelig voor de afstand tot de handen van de ‘thereminist’.
De ene hand bepaalt de toonhoogte en de andere het volume. Het elektrische signaal wordt versterkt en uit de luidsprekers klinkt dat als een volkomen glissando instrument met een, zeker in 1928, onaards geluid.
Welke muziek is er voor theremin geschreven?
Het spookachtige geluid van de theremin vond zijn weg naar een groter publiek vooral via filmmuziek (Dmitri Sjostakovitsj, Miklós Rósza, Bernard Herrmann) en thema’s van tv-series als Midsomer Murders. Van tijd tot tijd duikt het instrument op in de populaire muziek en het speelt ook een rol in een aantal serieuze avant-garde muziekstukken – recent nog gebruikte de Turkse pianist/componist Fazil Say de theremin in een van zijn werken.
De beroemdste theremin-klanken lijken te zitten in Good Vibrations, de wereldhit uit 1966 van The Beach Boys, maar dat geluid wordt voortgebracht door een theremin-variant die eenvoudiger bespeelbaar is: de electro-theremin, in 1958 bedacht door trombonist en amateur-uitvinder Paul Tanner. Tijdens de opnamen van Good Vibrations was het Tanner zelf die zijn uitvinding bespeelde.