Win-win

Ieder jaar zijn er audities voor de ­Academie van het Concertgebouworkest, al twintig jaar een ­kweekvijver voor toekomstige orkestmusici. De jeugdige winnaars, die meestal in de laatste fase van hun studie zijn, spelen een heel seizoen een aantal concerten mee met het orkest. In de loop van de jaren is het programma enorm uitgebreid: de academisten krijgen ook privélessen van orkestleden en ­alexandertechniek voor het aanleren van een goede lichaamshouding. Verder spelen ze kamermuziekconcerten in onder andere de Kleine Zaal van Het Concertgebouw en er is een uitwisseling met de academisten van het orkest van de Bayerische Rundfunk in München. Vast onderdeel is nu ook een uitgebreide auditietraining met try-outs, feedback van orkestleden en mentale begeleiding van een psychologe.

Dat laatste is geen overbodige luxe, want steeds meer groeit het besef dat het succesvol presteren op het podium niet louter draait om het technisch beheersen van je instrument, maar ook  – en misschien nog wel meer – om je mentale dispositie. Er zijn weinig beroepen waarbij lichaam en geest zo nauw met elkaar samenwerken als dat van een musicus. Eén negatieve gedachte en die moeilijke passage gaat de mist in, één verkeerde inzet en de controle over je fijne motoriek is weg. Het fijne van het werken met de academisten is dat zij over het algemeen heel erg open staan om over dit soort zaken te praten, terwijl wij, die al jaren letterlijk en figuurlijk in het harnas zitten, daar over het algemeen veel meer moeite mee hebben. Stel je voor dat we onze zwaktes zouden tonen!

Behalve dat onze academisten een heel fijne aanvulling in het orkest zijn, kunnen wij dus ook veel van ze leren. Een typische win-winsituatie. Maar de mooiste beloning voor al het gezamenlijke werk is toch wel dat er in die twintig jaar maar liefst twaalf musici uit de academie vast lid van ons orkest zijn geworden. 

Anna de Vey Mestdagh is tweede violiste in het Concert­gebouworkest.