Zo klinkt de zee
door Martijn Voorvelt 24 aug. 2022 24 augustus 2022
Debussy’s La mer, A Sea Symphony van Vaughan Williams, Ravels Une barque sur l’ocean: ze zijn niet voor niets geliefd, maar de zee heeft nog zoveel meer componisten geïnspireerd. Zeven koele duiken in een mer à boire.
-
Zo klinkt de zee
foto: George Desipris
Zo klinkt de zee
foto: George Desipris
-
Zo klinkt de zee
foto: George Desipris
Zo klinkt de zee
foto: George Desipris
1
Felix Mendelssohn — Ouverture ‘Die Hebriden’, op. 26 (1830)
Op zijn twintigste reisde Mendelssohn naar Schotland. Naast zeeziekte en bittere teleurstellingen leverde dat gelukkig ook deze evocatieve concertouverture op, die zijn reputatie bezegelde.
2
Kaija Saariaho — L’amour de loin (2000)
Saariaho schreef een meeslepende opera over de troubadour Jaufré Rudel en zijn onmogelijke liefde voor de gravin van Tripoli, die hij alleen kende van horen zeggen. Ze worden gescheiden door de zee – bijna een derde personage.
3
Jean Sibelius — De Oceaniden, op. 73 (1913-14)
Dansende golven, mystieke zeewezens en toverachtig verschietende kleuren zo ver als het oor kan horen. Waarom wordt dit impressionistische werk zo zelden uitgevoerd?
4
Eliane Radigue — Occam Ocean (2011-)
De voormalige elektronische-muziekpionier Eliane Radigue werkt sinds 2011 uitsluitend met akoestische instrumenten, die een voortdurende getijdenstroom aan klanken voortbrengen binnen een intrigerend work in process.
5
Benjamin Britten — Peter Grimes, op. 33 (1941-43)
In Brittens benauwende opera over wat we tegenwoordig cancel culture zouden noemen is de zee altijd aanwezig, een grote grauwe massa die de duistere diepten van de menselijke ziel weerspiegelt.
6
Henriëtte Bosmans — La chanson des marins hâlés (1949)
‘Ze kozen voor de zee, ze komen niet terug – als ze dan toch zouden terugkeren, zou je ze dan herkennen? Ze hebben hun ziel niet meer, die bleef op zee.’ Luisterend naar Bosmans’ ‘Lied van de gebruinde zeelieden’ zou je jezelf óók haast verliezen...
7
John Luther Adams — Become Ocean (2013)
‘De mooiste apocalyps in de muziekgeschiedenis’, volgens criticus Alex Ross. Become Ocean won een Pulitzer Prize en een Grammy Award, en maakte popzangeres Taylor Swift in één klap fan van moderne orkestmuziek.
1
Felix Mendelssohn — Ouverture ‘Die Hebriden’, op. 26 (1830)
Op zijn twintigste reisde Mendelssohn naar Schotland. Naast zeeziekte en bittere teleurstellingen leverde dat gelukkig ook deze evocatieve concertouverture op, die zijn reputatie bezegelde.
2
Kaija Saariaho — L’amour de loin (2000)
Saariaho schreef een meeslepende opera over de troubadour Jaufré Rudel en zijn onmogelijke liefde voor de gravin van Tripoli, die hij alleen kende van horen zeggen. Ze worden gescheiden door de zee – bijna een derde personage.
3
Jean Sibelius — De Oceaniden, op. 73 (1913-14)
Dansende golven, mystieke zeewezens en toverachtig verschietende kleuren zo ver als het oor kan horen. Waarom wordt dit impressionistische werk zo zelden uitgevoerd?
4
Eliane Radigue — Occam Ocean (2011-)
De voormalige elektronische-muziekpionier Eliane Radigue werkt sinds 2011 uitsluitend met akoestische instrumenten, die een voortdurende getijdenstroom aan klanken voortbrengen binnen een intrigerend work in process.
5
Benjamin Britten — Peter Grimes, op. 33 (1941-43)
In Brittens benauwende opera over wat we tegenwoordig cancel culture zouden noemen is de zee altijd aanwezig, een grote grauwe massa die de duistere diepten van de menselijke ziel weerspiegelt.
6
Henriëtte Bosmans — La chanson des marins hâlés (1949)
‘Ze kozen voor de zee, ze komen niet terug – als ze dan toch zouden terugkeren, zou je ze dan herkennen? Ze hebben hun ziel niet meer, die bleef op zee.’ Luisterend naar Bosmans’ ‘Lied van de gebruinde zeelieden’ zou je jezelf óók haast verliezen...
7
John Luther Adams — Become Ocean (2013)
‘De mooiste apocalyps in de muziekgeschiedenis’, volgens criticus Alex Ross. Become Ocean won een Pulitzer Prize en een Grammy Award, en maakte popzangeres Taylor Swift in één klap fan van moderne orkestmuziek.